بررسی رابطه خودپنداره شغلی، باورهای انگیزشی و فراشناخت با کارآفرینی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان آذربایجان غربی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه متغیرهای خودپنداره شغلی، باورهای انگیزشی و فراشناخت با کارآفرینی در دانشجویان دانشگاه پیام نور استان آذربایجان غربی است. روش پژوهش حاضر از نوع  کاربردی و کمّی است که روش متناسب با آن با توجه به موضوع و اهداف پژوهش، روش توصیفی-تحلیلی است که با بهره گیری از آزمون همبستگی در سال تحصیلی 94-93 انجام شده است. جامعه آماری، کلیه دانشجویان مراکز دانشگاه پیام نور استان آذربایجان غربی 11784 نفر (شامل 5434 مرد و6350 زن) است. تعداد نمونه  1178 نفر (550 مرد و 628 زن) است که با روش نمونه گیری طبقه­ای – تصادفی انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسش نامه خودپنداره شغلی (شفیع آبادی، 1381)، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی (پینتری چودیگروت، 1990)، پرسش نامه فراشناخت- 30 (ولز و کارترایت- هاتون، 2004). کارآفرینی روبینسون و همکاران (1991) است. برای تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (نمودار، میانگین و ...) و تحلیلی (ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه) برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته­های پژوهش ضریب همبستگی خودپنداره شغلی با کارآفرینی کل آزمودنی­ها و در سطح 01/0 معنی­دار است. ضریب همبستگی باورهای انگیزشی نیز با کارآفرینی کل آزمودنی­ها در سطح 01/0 معنی­دار بود. هم­چنین ضریب همبستگی فراشناخت با کارآفرینی کل آزمودنی­ها در سطح 01/0 معنی­دار بود. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه متغیرهای پیش­بین خودپنداره شغلی، باورهای انگیزشی و فراشناخت با کارآفرینی کل آزمودنی­ها در سطح 01/0 معنی­دار است. نتایج نشان داد هرچه ویژگی ‍ های خودپنداره شغلی و فراشناخت دانشجویان بیشتر باشد، خلاقیت آن­ها بیشتر است و کارآفرین ‍ تر هستند.